Czechy

Wymieniając najważniejsze czynniki sprzyjające eksportowi na dany rynek, zazwyczaj mówi się o bliskości geograficznej, wielkości gospodarki, kierunku z którego przychodzą inwestycje bezpośrednie, mentalności i pokrewieństwie dusz, obecności sieci handlowych oraz migracji. W przypadku Czech na korzyść polskich eksporterów działa czynnik pierwszy – bliskość geograficzna. Przedsiębiorcy, rozszerzając skalę swojej działalności, odbiorców szukają najpierw pośród sąsiadów. W przypadku Czech owo skoncentrowanie na sąsiadach ma bardzo duże nasilenie.

W sposób naturalny konkurencja na czeskim rynku ze strony polskich przedsiębiorców jest częstokroć przyjmowana jako problematyczna dla lokalnych wytwórców. Z drugiej strony, skala otwartości czeskiego rynku na nasze produkty jest bardzo duża. Pomaga nam też w eksporcie wzmiankowane wyżej i określane, nieco żartobliwie, pokrewieństwo dusz. Mimo niewątpliwych różnic w historii i kulturze naszych narodów, łatwo nam na niwie biznesowej porozumieć się z parterami z Czech.

Sporo też kontaktów zawdzięczamy działaniom prowadzonym w obrębie międzynarodowych koncernów – obecnych tak na polskim, jak i czeskim rynku. Zazwyczaj myśli się tu o motoryzacji, ale warto wspomnieć też o przemyśle spożywczym, paliwach, energetyce i metalurgii. Spora nadwyżka w wymianie handlowej może wskazywać na to, że część sprowadzonych od nas towarów czescy przedsiębiorcy reeksportują dalej, lub używają w procesie swojej produkcji – eksportowanej później do krajów trzecich.