W uporządkowanym świecie lubimy się trzymać konkretów – choćby wiedzy nabytej w okresie szkolnym. Stanowi to bazę, do której cegiełka po cegiełce dokładamy kolejne elementy, na jakich opieramy nasze rozumienie świata. Skoro tak, to niebywale trudno nam pojmować Chiny. Prawdy i fakty, które jeszcze tak niedawno świetnie opisywały Państwo Środka, są po chwili nieaktualne. Chiny pędzą do przodu, a my wciąż przed oczami mamy jeden z poprzednich obrazów tego kraju.

Co ważne, owe pędzenie do przodu dotyczy nie tylko spraw mierzalnych, takich jak wielkość produkcji, eksportu, poziom produktu krajowego na głowę mieszkańca. Ważniejsze od tego są zmiany dotyczące sposobu prowadzania biznesu, dopasowywania się do aktualnej fazy rozwoju gospodarki, widzenia reszty świata. Chcąc robić coś wspólnie z Chińczykami musimy zadbać o to, by mieć jak najbardziej aktualny obraz Chin, Chińczyków i ich potrzeb, ale również musimy mieć dobrą orientację gdzie zamierzają być w najbliższych kilku czy kilkunastu latach.

Na co więc zwracać uwagę myśląc o obecnym obrazie Chin? Pierwsze skojarzenia z Chinami mówią nam, iż jest to jeden z największych i najbardziej zaludnionych krajów na świecie. Zaraz potem przychodzi myśl o szybkim rozwoju, ale z niewysokiego jednak pułapu. W naszym myśleniu króluje pojęcie średniej i przeciętnej. Zdaje się więc nam, że wiemy jaki będzie potencjalny konsument czy partner w interesach.

Nic bardziej mylnego. Chiny należy traktować jak spory kontynent. Nie po to by epatować powierzchnią czy liczbą ludności, ale by zrozumieć jak mocno zróżnicowani ludzie go zamieszkują. Ich oczekiwania w zakresie smaku, gustu, potrzeb będą różnić się z bardzo wielu powodów, spośród których wystarczy wymienić: klimat, ukształtowanie terenu, krajobraz, specjalizację regionu, tradycje kulturowe. Trzeba bardzo precyzyjnie wiedzieć do kogo i z czym chce się trafić.

W myśleniu o tym jak wyglądać może klient najtrudniej zrozumieć, że znane nam „przeciętne” są bardzo mylące i nieadekwatne. Można spotkać wiele poważnych analiz ukazujących nam obraz konsumenta z Chin na podstawie oceny wielkości produktu krajowego na głowę mieszkańca porównanej do wielkości notowanych choćby w Polsce (ze wskazaniem, że polski klient wciąż przeciętnie jest zamożniejszy niż chiński). W praktyce natomiast musimy nastawić się na to, że kilkaset milionów Chińczyków – tych najbardziej zaangażowanych w proces pędzenia gospodarki do przodu – stanowi grupę konsumentów o poziomie zamożności przynajmniej takim jak mają przeciętnie Polacy.