Zabezpieczenie ryzyka finansowego
By zapewnić eksporterom i importerom poczucie bezpieczeństwa w dokonywaniu opłat międzynarodowych, warto zapoznać się ze sposobami zabezpieczenia transakcji, ale też i strategią zabezpieczenia ryzyka kursowego na wypadek spadku lub wzrostu kursu waluty, w jakiej wykonywana będzie opłata.
Poniżej zaprezentowane są metody zabezpieczenia transakcji międzynarodowej, które zminimalizują ryzyko finansowe importera czy eksportera. Są to: akredytywa, inkaso, faktoring i forfaiting. Dodatkowo, w celu większego bezpieczeństwa, sugerowaną metodą również jest ubezpieczenie należności eksportowych.
By zapoznać się z metodami zabezpieczającymi przed zmianami w kusie walut, zapraszamy tutaj.
Akredytywa eksportowa
Akredytywa eksportowa to produkt oferowany przez banki w ramach tzw. Trade Finanse, czyli usług wspomagających eksport. Innymi słowy jest to instrument, który ułatwia oraz zabezpiecza bezgotówkowe rozliczenia pomiędzy sprzedającym (eksporterem), a kupującym (importerem) w obrocie zarówno zagranicznym, jak i krajowym.
Proces rozliczenia polega na tym, że bank otwierający akredytywę na polecenie zleceniodawcy, czyli kupującego, zobowiązuje się zapłacić lub zabezpieczyć zapłatę (niezależnie od kondycji finansowej importera) określonej kwoty na rzecz beneficjenta akredytywy, czyli sprzedającego.
Jako wymóg wypłacenia tych środków i wysłania ich do banku eksportera, wskazuje się różne warunki, które muszą być ujęte w treści akredytywy oraz spełnione w terminie jej ważności.
Inkaso eksportowe
To kolejny produkt do bezgotówkowego rozliczania transakcji w obrocie handlowym z zagranicą. Inkaso ułatwia eksporterowi zabezpieczanie otrzymania środków finansowych za wysłany towar lub usługę.
Schemat realizacji polega na tym, że eksporter składa w swoim banku komplet dokumentów handlowych, potwierdzających wysłanie towaru. Dokumentom towarzyszy instrukcja inkasowa, zgodna z warunkami zwartymi w kontrakcie handlowym. Następnie bank eksportera wysyła te dokumenty do banku importera. Kolejnym krokiem jest przekazanie ich do importera w zamian za zapłatę lub zabezpieczenie przyszłej zapłaty.
Całość transakcji zostaje rozliczona w momencie, kiedy bank importera wysyła środki do banku importera oraz kiedy kupujący odbiera swój towar lub usługę, a sprzedający dostaje swoje pieniądze.
Faktoring eksportowy
To rodzaj transakcji handlowej, w której faktor (wyspecjalizowana instytucja lub bank) nabywa wierzytelności od ich zbywcy, czyli eksportera, który posiada do nich tytuł z uwagi na realizację kontraktu handlowego międzynarodowego.
Faktoring eksportowy poza oczywistymi zaletami, takimi jak możliwość sfinansowania handlu międzynarodowego produktem konkurencyjnym wobec kredytu bankowego, daje też eksporterowi możliwości do przeniesienia na faktora takich czynności jak: weryfikacja zagranicznych kontrahentów, przejęcie ryzyka opóźnień płatniczych oraz niewypłacalności, a także bieżący monitoring kontrahentów oraz windykacja.
Ten produkt stosowany jest głównie w przypadkach, kiedy mówimy o długich terminach płatności za faktury.
Forfaiting
Jest to dość prosty technicznie instrument finansowania tylko w handlu międzynarodowym, akceptowalny na całym świecie. Opiera się na nabyciu z odpowiednim dyskontem wierzytelności z tytułu transakcji handlowych przez instytucję zajmującą się tego typu produktami, czyli forfaitera.
Forfaiting, w przeciwieństwie do faktoringu, dotyczy przeważnie transakcji o średnio i długoterminowych okresach obowiązywania. Ze względu na wysokie dolne granice finansowe przedmiotu umowy forfaitingowej mogą to być stosunkowo duże i kosztowne dostawy.
Forfaiting charakteryzuje to, że nabywca wierzytelności bierze na siebie ryzyko gospodarcze (wypłacalność i gotowość płatniczą importera zagranicznego) i polityczne (wojna, rewolucja, rozruchy, wywłaszczenie, upaństwowienie, zakaz zapłaty itp.).
Ubezpieczenie należności eksportowych
Jest to produkt wspomagający i zabezpieczający handel międzynarodowy, który oferowany jest przez ubezpieczycieli zarówno krajowych, jak i zagranicznych. Mówiąc o samym ubezpieczeniu, można traktować je jako pewną alternatywę dla akredytyw czy inkasa. Jednak mając na uwadze złożoność różnych systemów krajów eksportu, ich gospodarek, czy w końcu samych firm tam działających, należałoby traktować ubezpieczenia eksportowe jako produkt komplementarny do wyżej wymienionych.
Samo ubezpieczenie należności eksportowych polega na ochronie eksportera na wypadek poniesionych strat w związku z realizacją kontraktu handlowego w obrocie międzynarodowym. Mogą to być straty związane z: brakiem płatności ze strony kontrahenta, brakiem odebrania towaru lub zamówionej usługi, czy opóźnienia w płatnościach.