Forfaiting
Jednym z narzędzi używanych dla finansowego zabezpieczenia sprzedaży eksportowych jest forfaiting.
Inne formy zabezpieczenia finansowego eksportu opisane są tutaj:
Co to jest i jak działa forfaiting?
Jest to dość prosty technicznie instrument finansowania tylko w handlu międzynarodowym, przy czym akceptowalny jest na całym świecie. Opiera się na nabyciu z odpowiednim dyskontem wierzytelności z tytułu transakcji handlowych przez instytucję zajmującą się tego typu produktami, czyli forfaitera.
Jest to zakup należności nieprzeterminowanych, powstałych w wyniku realizacji dostaw z wyłączeniem prawa regresu w stosunku do odstępującego wierzytelność eksportera. Polega na przeniesieniu praw do jakiejś określonej należności w zamian za otrzymanie środków pieniężnych pomniejszonych o wartość odsetek za cały okres forfaitingu.
Forfaiting, w przeciwieństwie do faktoringu, dotyczy przeważnie transakcji o średnio i długoterminowych okresach obowiązywania. Ze względu wysokie dolne granice finansowe przedmiotu umowy forfaitingowej mogą to być stosunkowo duże i kosztowne dostawy, takie jak: np. zakup statków, samolotów, itp.
Wielu forfaiterów ustala minimalną kwotę nabywanych przez siebie wierzytelności, jako że cała procedura forfaitingu wymaga sporego zaangażowania od strony forfaitera. Forfaiting charakteryzuje to, że nabywca wierzytelności bierze na siebie ryzyko gospodarcze (wypłacalność i gotowość płatniczą importera zagranicznego) i polityczne (wojna, rewolucja, rozruchy, wywłaszczenie, upaństwowienie, zakaz zapłaty itp.).
Dokumentem, który potwierdza zobowiązanie odbiorcy jest weksel. Jest on dodatkowo potwierdzony przez bank renomowany i wysoko notowany.