Certyfikaty i pozwolenia
Normy i ich potwierdzenie certyfikatami to z jednej strony ułatwienie, ale również system utrudniania wejścia na rynek wewnętrzny.
W Unii Europejskiej ujednolicaniem norm na szczeblu wspólnotowym zajmują się trzy organizacje: CEN, CENELEC i ETSI, uznane za kompetentne w dziedzinie dobrowolnej normalizacji technicznej. Ustanawiają one normy oznaczone symbolem EN i tworzą europejski system normalizacyjny.
Na świecie powstało wiele narzędzi, służących zapewnieniu wysokiej jakości, a także niezmiennego poziomu produkowanych wyrobów. Jednym z nich, tym który zrobił chyba największą międzynarodową karierę, jest system zapewnienia jakości oparty na normach z serii ISO9000.
Specyficzną cechą tych norm jest to, że dotyczą nie wyrobów, lecz procesu ich produkcji, a konkretnie zapewnienia jakości w trakcie tego procesu. Przeniesienie nacisku z kontroli końcowej wyrobu na kontrolę jakości samego procesu produkcyjnego jest dziś powszechnie przyjętym rozwiązaniem w zarządzaniu jakością. Normy ISO9000 dotyczą warunków koniecznych do zapewnienia wysokiej jakości w dowolnym rodzaju produkcji lub usług. Koncepcja norm ISO9000 polega na założeniu, że jakość powinna być osiągana przede wszystkim poprzez zapobieganie wadliwości, a nie usuwanie jej skutków.
Popularność norm ISO9000 wzrasta, pomimo iż ich zastosowanie nie jest obowiązkowe. Główny mechanizm ich rozprzestrzeniania się polega na żądaniu przez odbiorców, aby ich kooperanci wprowadzili u siebie system zgodny z ISO9000 w celu osiągnięcia niezawodności dostarczanych produktów.
W wielu wypadkach pozwolenia i koncesje służą ochronie rynku wewnętrznego (np. przemysłu spożywczego). Przykładem tego mogą być kwoty mleczne w Unii Europejskiej lub dopuszczenie do handlu określonymi produktami na poziomie kraju.
Przykładem tego są czteroletnie negocjacje Polski i Chin w sprawie dopuszczenia eksportu polskich jabłek na rynek chiński. Po zakończeniu negocjacji i dopuszczeniu polskich jabłek do obrotu, należało w następnej kolejności certyfikować i uzyskać pozwolenia na sprzedaż przez poszczególnych producentów.
Podobną sytuację mamy z firmami sprzedającymi wyroby mleczarskie, gdzie Polska jest dopuszczona do rynku chińskiego jako kraj, ale pozwolenia na eksport na określone produkty posiada tylko kilkanaście zakładów w Polsce.
Zanim rozpoczniemy intensywne działania na wybranym rynku zagranicznym, należy sprawdzić jakie certyfikaty, pozwolenia, koncesje czy inne ograniczenia formalne mogą być konieczne do spełnienia w przypadku eksportu i importu danego towaru w obszar celny rynku docelowego.