1. Akredytywa
2. Gwarancja bankowa
3. Faktoring
4. Kredyt eksportowy
5. Kredyt kupiecki
6. KUKE
7. Euler Hermes

Akredytywa

Jedną z pewniejszych, a zarazem skuteczniejszych form zabezpieczenia transakcji eksportowych jest AKREDYTYWA.

Co to jest akredytywa?

Akredytywa jest pisemnym zobowiązaniem banku, którego klientem jest kupujący (lub importer), do wypłacenia wskazanemu sprzedającemu (lub eksporterowi) określonej kwoty w uzgodnionym terminie oraz na warunkach określonych w umowie akredytywy. Staje się ona instrumentem ułatwiającym rozliczenia bezgotówkowe mające miejsce w sferze eksportowej.

Jest to forma płatności stosowana zarówno w rozliczeniach krajowych, jak i z zagranicznych, której używa się przy zawieraniu transakcji o podwyższonym ryzyku (np. związanym z kontrahentem, właściwą realizacją kontraktu, jakością produktów, opóźnieniem lub  brakiem zapłaty).

Podstawowe korzyści jakie płyną z zastosowania akredytywy możemy podzielić na dwie grupy:

1. Dla sprzedającego lub eksportera. W tym przypadku podstawowym profitem jest minimalizacja ryzyka handlowego transakcji, np. w sytuacji odmowy przyjęcia towaru oraz odmowy zapłaty przez importera. Daje ona również możliwość sfinansowania transakcji poprzez przeniesienie akredytywy na dostawcę, jak również dyskontowania należności przed terminem płatności oraz zabezpieczenia płatności w terminie określonym z góry.
2. Dla kupującego lub importera. Korzystnie minimalizuje ryzyko jakościowe i transportowe, a także brak dotrzymania ustalonych terminów, oraz zabezpiecza przed nieuzasadnioną wypłatą należności.

Akredytywy dzielimy ze względu na:

• Ze względu na charakter zobowiązania banku importera wyróżniamy akredytywę odwołalną, nieodwołaną, gotówkową, dyskontową, akceptacyjną oraz gwarancyjną.
• Ze względu na uprawnienia beneficjenta akredytywy istnieje akredytywa przenośna oraz nieprzenośna.
• Ze względu na rolę, jaką pełni bank pośredniczący akredytywę dzielimy na: akredytywę potwierdzoną, awizowaną i negocjacyjną.
• Ze względu na kwestie techniczno – finansowe akredytywa przyjmuje formę: akredytywy pokrytej z dołu, pokrytej z góry, rembursowej (w której wyróżniamy remburs: potwierdzony , nie potwierdzony, pośredni i bezpośredni)

oraz specjalne rodzaje akredytywy takie jak: akredytywa w formie listu kredytowego, akredytywa rewolwingowa (odnawialna), akredytywa typu stand-by (zabezpieczająca), akredytywa typu back-to-back i akredytywa zaliczkowa (red clause, green clause)

Więcej o akredytywie można znaleźć tutaj.

Gwarancja bankowa

Jednym z bardzo dobrych zabezpieczeń jest również GWARANCJA BANKOWA. To narzędzie stosowane jest zarówno w obrotach krajowych, jak i zagranicznych, a przedsiębiorca ją stosujący staje się wiarygodniejszym partnerem biznesowym, dzięki czemu beneficjent nie ma obaw, że będzie miał trudności z wyegzekwowaniem od niego swoich należności.

Gwarancja bankowa jest metodą, która gwarantuje bezpieczeństwo transakcji. Ze względu na swoją specyfikę cieszy się co raz większym zainteresowaniem. Znaczący wpływ na to ma fakt, iż angażują się w nią banki będące instytucjami zaufania publicznego, jak również to, że dokładnie sprawdzają jednostkę czy podmiot, któremu udzielają gwarancji.

Co to jest gwarancja bankowa?

Gwarancja bankowa to jednostronne zobowiązanie gwaranta (banku) do tego, że po spełnieniu przez podmiot uprawniony warunków zapłaty (beneficjent gwarancji), bank wykona świadczenie pieniężne na jego rzecz, samodzielnie albo za pośrednictwem innego banku. Beneficjent gwarancji bankowej może mieć różny status, może to być świadczący usługi przedsiębiorca, producent, lub też inny podmiot. Gwarancja bankowa zapewnia beneficjentowi szybkie uzyskanie sumy gwarancyjnej, co w praktyce obrotu gospodarczego jest niezbędne.

Umowa gwarancji bankowej może przybierać różną postać. Najczęściej jest to zabezpieczenie spłaty kredytu, zapłata cła, zapłata za zakupiony towar czy wyświadczone usługi. Można ją również podzielić na: gwarancję akcyzową, celną, dobrego wykonania lub przetargową.

Jakie korzyści niesie wybór gwarancji bankowej?

Podstawową korzyścią jaką niesie za sobą wybór gwarancji bankowej jako narzędzia zabezpieczającego transakcję jest podniesienie bezpieczeństwa realizacji transakcji handlowej z kontrahentem, jak również ograniczenie ryzyka niewywiązywania się kontrahenta z warunków umowy.

Pozwala ona też na sprawne wyegzekwowanie należności i szybkie otrzymanie wypłaty kwoty roszczenia bez względu na sytuację finansową kontrahenta, bez zwłoki jaka zwykle towarzyszy postępowaniu sadowemu.

W przypadku gwarancji bankowej to bank przejmuje za ciebie ryzyko kontrahenta.

Jaka jest więc różnica pomiędzy akredytywą bankową, a gwarancją bankową?

Akredytywa bankowa jako forma płatności w przypadku rozliczeń zagranicznych oraz krajowych ma określone zalety. Jest jednak jedynie zobowiązaniem banku do wypłaty wskazanemu podmiotowi określonej w jej treści kwoty, w danym terminie i zgodnie z warunkami umowy akredytywy. Stosowanie akredytywy ogranicza się wyłącznie do relacji handlowych na linii importer – eksporter.

Gwarancja bankowa natomiast nie podlega takiemu ograniczeniu i może mieć zastosowanie w  różnych branżach. Ubezpieczyciel, jako gwarant, jest zobligowany do wypłaty na rzecz beneficjenta gwarancji określonej sumy, co następuje w danym czasie, gdy podmiot dla którego wystawiono gwarancję samodzielnie nie rozliczy się z beneficjentem.

Faktoring

Kolejnym ze sposobów jest FAKTORING.

W myśl definicji jest to rodzaj działalności finansowej, polegającej na wykupieniu przez firmę faktorową (faktora) nieprzeterminowanych należności handlowych przedsiębiorstwa (faktoranta).

Faktoring jest formą finansowania krótko-terminowego, które może również obejmować dodatkowe usługi, takie jak:

• prowadzenie kont rozliczeniowych odbiorców,
• monitorowanie i egzekwowanie płatności,
• przejęcie ryzyka wypłacalności odbiorcy.

W obecnych czasach wielu przedsiębiorców decyduje się na tego rodzaju rozwiązanie celem zabezpieczenia swoich transakcji finansowych. Dzięki swojej  elastyczności oraz szerokiej gamie usług towarzyszących istnieje możliwość dopasowania faktoringu do indywidualnych potrzeb przedsiębiorcy.

Faktoring można podzielić na:

Faktoring pełny (faktoring bez regresu)

Główną jego cechą jest to, iż faktor przejmuje ryzyko wypłacalności kontrahentów, których należności są objęte umową faktoringu. Taka możliwość faktoringu istnieje dzięki ubezpieczeniu przez faktora, lub też dzięki wykorzystaniu istniejącej polisy ubezpieczenia należności zawartej przez przedsiębiorcę z ubezpieczycielem. W obu przypadkach klient firmy faktoringowej podpisując umowę faktoringu pełnego pozbywa się ryzyka braku zapłaty przez odbiorców za dostarczony towar lub wykonaną usługę.

Jest to dobre rozwiązanie dla firm, które już wcześniej mają podpisaną polisę ubezpieczeniową z wyspecjalizowanym towarzystwem ubezpieczeniowym. W tym przypadku oprócz umowy faktoringu podpisuje się również porozumienie z ubezpieczycielem, na mocy którego faktor przejmuje obowiązki klienta wynikające z polisy. Dzięki temu działaniu oszczędza on czas ponieważ wszelkie działania związane z monitorowaniem płatności oraz zgłaszaniu przeterminowanych należności w terminach ustalonych w umowie ubezpieczenia przechodzi na faktora. W ten sposób klient uzyskuje pełen pakiet usług związanych z zarządzaniem należnościami, jakimi są: finansowanie, administrowanie, monitoring, windykacja oraz ochrona przed niewypłacalnością odbiorców.

Istotną zaletą faktoringu pełnego jest poprawa struktury bilansu firmy, czyli tzw. czyszczenie bilansu z należności, co przekłada się na poprawę niektórych wskaźników finansowych. Metoda ta zwana „off balance” stosowana jest chętnie przez spółki giełdowe i inne posiadające udziałowców poza granicami Polski.

Faktoring bez regresu jest bardzo dobrym rozwiązaniem dla przedsiębiorstw stawiających na dynamiczny rozwój firmy, pozyskujących nowych kontrahentów w kraju i na rynkach zagranicznych, ale jednocześnie nastawionych na większe bezpieczeństwo prowadzonej działalności. Klienci chętnie korzystają z usługi faktoringu pełnego kontrahentów,  szczególnie jeśli nie posiadają pełnej bądź wystarczającej wiedzy na temat ich sytuacji finansowej, szczególnie w sferze zdolności do regulowania zobowiązań, czy dyscypliny płatniczej wobec innych dostawców.  Jest to szczególnie istotne w sytuacji gdy firma rozszerza swoja działalność na rynki zagraniczne, gdzie ryzyko braku płatności jest wysokie a proces weryfikacji kontrahenta czy dochodzenia utraconych należności jest z reguły zdecydowanie bardziej skomplikowany niż na rynku lokalnym.

Popularność tej formy faktoringu wzrasta w czasach niepewności gospodarczej i zawirowań na rynkach zagranicznych. Trzeba jednak pamiętać, że efektywność tej formy zabezpieczenia uwarunkowana jest przez uzyskanie od ubezpieczyciela odpowiednich limitów kredytowych na kontrahentów zgłoszonych do finansowania.

Faktoring niepełny (faktoring z regresem)

Polega on na wykupie należności bez przejęcia ryzyka niewypłacalności odbiorców, gdzie w przypadku braku płatności zachodzi obowiązek zwrotu. W przeciwieństwie do faktoringu pełnego w tym wypadku to klient ponosi odpowiedzialność za wypłacalność kontrahentów. W przypadku gdy w ustalonym przez umowę faktoringu dodatkowym terminie liczonym od daty wymagalności faktury, nie zostanie dokonana płatność ze strony odbiorcy, wtedy klient jest zobowiązany do zwrotu faktorowi kwoty zaliczki wypłaconej z tytułu wykupu należności. Branża faktoringowa nazywa potocznie termin zwrotu zaliczki okresem regresu i z reguły wynosi on od 14 do nawet 60 dni.

Zanim więc klient podejmie decyzję o wyborze pomiędzy faktoringiem pełnym a niepełnym, powinien uwzględnić takie aspekty jak:

• znajomość branży i rynków zbytu,
• dotychczasowe doświadczenia firmy we współpracy z odbiorcami,
• kraj pochodzenia kontrahentów z którymi współpracuje,
• strukturę portfela należności.

Ten rodzaj faktoringu sprawdza się najlepiej w przypadku współpracy ze stałym gronem sprawdzonych partnerów handlowych oraz przy rozproszonej strukturze odbiorców. Nadal jest on najpopularniejszą forma finansowania należności na polskim rynku, gdyż pomimo tego, że faktor nie przejmuje pełnej odpowiedzialności za wypłacalność odbiorców klienta, nadal wspiera go w dochodzeniu niezapłaconych należności poprzez zastosowanie szeregu instrumentów takich jak: windykacja miękka, czyli wezwanie do zapłaty, czy też weryfikacja kontrahentów, która ma miejsce już na etapie włączenia kontrahentów do umowy faktoringu.

Należy pamiętać również o tym, że faktoring niepełny wiąże się z mniejszymi wymogami formalnymi związanymi z przyznaniem limitów kredytowych na odbiorców. Jak również koszty tej formy faktoringu są mniejsze, niż faktoringu bez regresu.

Faktoring odwrotny

To ciekawa, aczkolwiek mniej znana forma finansowania podmiotów gospodarczych. Jego odwrotność polega na tym, że jest on usługą skierowaną do podmiotów dokonujących zakupów, a nie do sprzedawców.

Jego główną cechą jest finansowanie zobowiązań i płatności przedsiębiorstwa, dłuższy termin płatności  i zniżka za wcześniejszą spłatę. Ta forma faktoringu świetnie sprawdza się w przypadku gdy firmy współpracują ze stałymi dostawcami, którzy wymagają gotówkowych płatności za dostarczenie towarów lub usług, oferując przy tym bardzo krótkie terminy płatności.

Usługa ta niesie szczególne korzyści przedsiębiorcom współpracującym z dostawcami, którzy oferują skonto, czyli rabat za przedterminowe płatności. Jedną z podstawowych korzyści jakie niesie zastosowanie przez przedsiębiorcę faktoringu odwrotnego jest fakt, że zobowiązania zawsze są regulowane terminowo, a wolne środki finansowe może on przeznaczyć na dowolny cel. Dzięki temu by poprawić płynność finansową firmy nie wymagane jest zaciąganie kredytu. Faktoring odwrotny jest alternatywnym źródłem finansowania działalności bieżącej.

Dzięki zastosowaniu tego rozwiązania buduje się również wizerunek rzetelnego płatnika i wiarygodnego partnera biznesowego, który wychodzi naprzeciw oczekiwaniom swoich kontrahentów. Korzystanie z faktoringu odwrotnego sprawia także, że potencjalni partnerzy biznesowi nie muszą poświęcać czasu na ocenę wypłacalności odbiorcy swoich produktów i/lub usług. W tym przypadku całe ryzyko finansowe ponoszone jest wyłącznie przez odbiorcę oraz faktora.

Korzystanie z faktoringu odwrotnego może więc stanowić argument negocjacyjny podczas nawiązywania nowych kontaktów biznesowych lub renegocjowania umów już istniejących.

Faktoring krajowy

To propozycja faktoringu odpowiednia dla podmiotów gospodarczych zarejestrowanych w Polsce, które prowadzą działalność gospodarczą na terenie naszego kraju, oferując swoje towary i usługi kontrahentom również zarejestrowanym w naszym kraju. Polskie firmy, które rozwijają się w dynamiczny sposób, aby mogły utrzymać swój wzrost, często poszukują źródeł finansowania bieżącej działalności, niezależnie od terminów płatności wskazanych przez nie na fakturach. Szczególnie w przypadku gdy terminy płatności zostaną wydłużone, a sytuacja finansowa kontrahentów niepewna.

Faktoring eksportowy

By móc utrzymać się na rynku, obecnie polscy eksporterzy staja przed wieloma wyzwaniami. Poza wysoką jakością oraz atrakcyjną ceną produktu czy usługi, koniecznym jest by zaoferować swoim odbiorcom odpowiednio długie terminy płatności. Dla młodej i rozwijającej się firmy może to stanowić problem, szczególe jeśli inwestuje ona w rozbudowę mocy produkcyjnych, a dodatkowe finansowanie odbiorców długimi terminami płatności stwarza zagrożenie dla jej płynności finansowej.

 W takim przypadku warto skorzystać z rozwiązania jakim jest najprostsza forma faktoringu –   czyli faktoring eksportowy niepełny (z regresem). Polega ona na tym, że faktor skupuje od eksportera nieprzeterminowane faktury, za które jego kontrahent zobowiązany jest zapłacić w ustalonym terminie płatności. W zamian za to faktor natychmiast przekazuje eksporterowi środki finansowe stanowiące ustaloną wcześniej procentową wartość faktury. Zaliczka ta może wynosić np. 90% wartości należności. Gdy płatności zostaną uregulowane przez kontrahenta, wypłacana jest pozostała kwota, w tym wypadku 10% wartości faktury.

Mechanizm tego rodzaju faktoringu polega na wykupie przez faktora należności bez przejęcia ryzyka niewypłacalności odbiorców swojego klienta. W tym wypadku to klient jest odpowiedzialny za wypłacalność kontrahentów. W razie braku płatności ze strony odbiorcy w ustalonym w umowie faktoringu dodatkowym terminie liczonym od daty wymagalności faktury, klient zobowiązany jest do zwrotu faktorowi kwoty zaliczki wypłaconej z tytułu wykupu należności. Termin ten od 14 do 60 dni.

 Natomiast, w sytuacji gdy eksporter planuje podjąć współpracę z nowymi odbiorcami a nie posiada możliwości rzetelnej oceny ich sytuacji finansowej i zdolności do regulowania zobowiązań,  powoduje on znaczący wzrost ryzyka utraty należności. W takim przypadku dobrym rozwiązaniem jest faktoring eksportowy pełny (bez regresu). Istotą faktoringu pełnego, oprócz finansowania, jest przejęcie przez faktora ryzyka niewypłacalności kontrahentów objętych umową faktoringu. W tym przypadku weryfikacja odbiorcy spoczywa na ubezpieczycielu, a w razie niewypłacalności kontrahenta zajmuje się jego windykacją.

W obu wariantach eksporter, podpisując umowę faktoringu pełnego, pozbywa się ryzyka braku zapłaty przez odbiorcę za dostarczony towar lub wykonaną usługę.

Faktoring importowy

Jest to usługa skierowana głownie do firm zagranicznych, które eksportują własne produkty do Polski, lub też do średnich i dużych firm polskich, które importują z zagranicy. Jego mechanizm polega na udzielaniu przez faktora gwarancji zapłaty za polskiego Importera.

Zalety faktoringu:

• poprawa płynności finansowej firmy,
• finansowanie, które nie wpływa na wysokość wskaźników zadłużenia,
• przejęcie przez faktora, w przypadku faktoringu pełnego, ryzyka niewypłacalności kontrahenta,
• wsparcie w zarządzaniu należnościami,
• zniwelowanie ryzyka kursowego,
• wymagany niższy poziom zabezpieczeń niż w przypadku innych źródeł finansowania.

Wady faktoringu:

• wyższy koszt łączny w porównaniu z kredytem,
• konieczność powiadomienia kontrahenta o przeniesieniu praw do należności,
• zmiana sposobu komunikacji z kontrahentami,
• konieczność zwrotu otrzymanych zaliczek w przypadku braku zapłat przez kontrahenta (faktoring niepełny).

Kredyt eksportowy

Jest to kredyt udzielany zagranicznemu nabywcy lub jego bankowi w celu finansowania umowy eksportowej, a także kredyt udzielany dla krajowego dostawcy w tej samej walucie, na tej samej stopie procentowej, z tym samym harmonogramem spłat na rzecz zagranicznego nabywcy.

Kredyt eksportowy może przybrać dwie formy:

Kredyt dla dostawcy

Udzielany jest przez bank eksporterowi, który udziela kredytu zagranicznemu kontrahentowi w formie odroczonej płatności. Aby go otrzymać, eksporter musi ubezpieczyć należności eksportowe.

Skierowany jest głownie do krajowych przedsiębiorców chcących uzyskać wsparcie w rozwoju prowadzonej przez siebie działalności. Dzięki niemu minimalizowane jest ryzyko utraty należności. Ten rodzaj zabezpieczenia zapewnia również dokonanie oceny ryzyka kredytowego przez kontrahenta. Chroni również przed zerwaniem kontraktu na etapie produkcji, ale też przed brakiem zapłaty po dostawie. W przypadku takiej sytuacji, wypłacane jest odszkodowanie które gwarantowane jest przez Skarb Państwa. W

Warunki kredytu dla dostawcy dostosowane są do międzynarodowych standardów określonych przez OECD oraz Unię Europejską.

Kredyt dla nabywcy

Kontrahent lub jego bank otrzymują kredyt celowy z banku eksportera na realizowanie konkretnego projektu eksportowego. Dzięki niemu, eksporter nie musi angażować własnych środków i otrzymuje natychmiastową należność za dostarczony towar lub usługę.

Jest on skierowany do instytucji otoczenia finansowego, które zajmują się finansowaniem kontraktów eksportowych o  charakterze  inwestycyjnym. Głównym zadaniem kredytu dla nabywcy jest zabezpieczanie podmiotu udzielającego kredytu przed brakiem spłaty lub opóźnieniem wywołanym podniesionym ryzykiem handlowym lub politycznym.

Dzięki kredytowi eksportowemu, polscy przedsiębiorcy mogą proponować konkurencyjne warunki współpracy na rynkach zagranicznych.

Kredyt kupiecki

Jest to specjalne odroczenie terminu płatności na rzecz przedsiębiorstwa, które nie posiada wystarczających środków na zakup niezbędnych produktów. Warunki udzielania kredytu kupieckiego mogą być indywidualne i dowolnie ustalone przez strony umowy. Może się również zdarzyć, że firmy sprzedające swoje produkty na mocy kredytu kupieckiego, poza zaliczką na poczet zakupu danego produktu lub usługi, wymagają również innej formy zabezpieczenia spłaty, np.: poręczenia, zastawu lub zamieszczenia w umowie handlowej zapisu o naliczaniu odsetek karnych za zwłokę.

Kredyt kupiecki jest dobrym rozwiązaniem dla firm, które działają dopiero od kilku miesięcy i nie mogą uzyskać pożyczki bankowej, ponieważ nie spełniają wymagań stawianych przez instytucje finansowe, a nie mogą czekać na wypłatę środków z kredytu bankowego, jako że muszą uregulować swoje bieżące zobowiązania. Określa się go również jako kredyt handlowy, udzielany nabywcy przez sprzedawcę w transakcjach miedzy przedsiębiorstwami. Jest samoregulującym się źródłem finansowania, które opiera się na zależności miedzy wzrostem oraz spadkiem sprzedaży w stosunku do płatności.

Kredyty kupieckie  umożliwiają zakup niezbędnych produktów przy jednoczesnym odroczeniu płatności na okres uprzednio ustalony z dostawcą. Dla dostawców natomiast, ten rodzaj działania jest jednym z instrumentów zwiększenia wolumenu sprzedaży i zysku. Umożliwia on bowiem zjednanie klientów, którzy nie dysponują odpowiednimi środkami by dokonać zakupów gotówkowych.

Kredyt kupiecki wykorzystują najczęściej przedsiębiorstwa, które nie mają możliwości skorzystania z kredytu bankowego. Stanowi on dla nich źródło pozyskiwania środków na finansowanie bieżącej działalności, szczególnie w przypadku gdy dysponują zbyt małym kapitałem własnym. Dostawcy niejednokrotnie wydłużają okres kredytowania w stosunku do oferowanego przez konkurencję, aby w ten sposób pozyskać nowych klientów.

Sprzedawanie z odroczonym terminem płatności, powinny rozważać wyłącznie te firmy, które:

• mają wysoką płynność finansową i ustabilizowaną pozycję na ryku,
• działają w branży o dużej konkurencyjności,
• chcą wejść na nowe rynki lub zmienić profil działalności.

Zalety kredytu kupieckiego:

• jest szybki i o wiele tańszy od pożyczki bankowej,
• nie wymaga dużej ilości formalności,
• udzielając go, przedsiębiorca zyskuje konkurencyjną przewagę na rynku,
• buduje sieć kontaktów biznesowych.

Wady kredytu kupieckiego:

• nieotrzymanie należytych środków finansowych grozi utratą płynności lub może nawet doprowadzić do bankructwa.

KUKE

Kolejnym sposobem na zabezpieczenie transakcji walutowych jest ubezpieczenie świadczone przez KUKE czyli Korporację Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych.

Jest to firma ubezpieczająca transakcje handlowe polskich przedsiębiorców. Jej główna działalność skupiona jest na ubezpieczeniu należności z tytułu sprzedaży towarów i usług z odroczonym terminem płatności oraz udzielaniem gwarancji ubezpieczeniowych.

Jako jedyny ubezpieczyciel w naszym kraju, firma ta ma prawo do udzielania ubezpieczeń eksportowych, które są gwarantowane przez Skarb Państwa. Dzięki temu, może zapewnić ubezpieczenia handlowe na rynkach podwyższonego ryzyka, jak również jako jedyny udziela ubezpieczeń długoterminowych projektom eksportowym o charakterze inwestycyjnym (okres do 2 lat lub nawet dłużej).

Oferta KUKE skierowana jest do dużych, średnich i małych przedsiębiorstw.

Euler Hermes

Jest to grupa ubezpieczeniowo-finansowa oferująca rozwiązania dopasowane do specyfiki i indywidualnych potrzeb firm prowadzących sprzedaż z odroczonym terminem płatności.

Główne obszary działalności grupy Euler Hermes to ubezpieczenie należności i polubowna sądowa windykacja, ocena kondycji finansowej podmiotów gospodarczych, analizy branżowe oraz gwarancje ubezpieczeniowe.

Dewizą Euler Hermes jest zapewnienie klientom możliwości uwolnienia ich kapitału obrotowego oraz generowanie wyższych zwrotów z operacji gotówkowych przy jednoczesnym obniżeniu kosztów. Pozwala to na lepsze wykorzystanie kapitału i zminimalizowanie ryzyka utraty płynności w ramach łańcucha dostaw.