Incoterms 2020: Carriage Paid To
Regułę Incoterms CPT należy rozumieć jako „koszty transportu opłacone do” lub „przewoźne opłacone do”. Jest ona bardzo zbliżona do FCA – Przewoźnik Franco.
Przeniesienie ryzyka ze sprzedającego na kupującego następuje kiedy przewoźnik kupującego odbierze towary.
CZYM SĄ INCOTERMS?
Incoterms, czyli z angielskiego International Commercial Terms, to zbiór regulacji określających warunki wymiany handlowej między sprzedawcą i kupującym – eksporterem i importerem. Ustalone zostały przez Międzynarodową Izbę Handlu (ICC).
Incoterms opracowano w celu ograniczenia nieporozumień pomiędzy dostawcami i odbiorcami towarów w związku z występowaniem różnic dotyczących praktyk i zasad handlu w ich krajach. By ujednolicić zasady dla przedsiębiorców z różnych krajów, Incoterms jasno określają obowiązki i odpowiedzialność kupującego i sprzedającego. Dzięki temu, obie strony transakcji nie muszą ustalać swoich własnych zasad, a jedynie zdecydować się na regułę Incoterms której będą używać w ich transakcjach.
Incoterms można stosować zarówno w handlu międzynarodowym – w Unii Europejskiej oraz poza jej obszarem – jak i w handlu krajowym.
Formuły te były kilkukrotnie nowelizowane – najnowsza wersja powstała w 2020 roku. Obowiązujących reguł Incoterms 2020 jest łącznie 11. Ich nazwy zawierają skróty terminów, które mają bardzo precyzyjne znaczenie dla sprzedaży towarów na całym świecie. Terminy te są uniwersalne dla kupujących i sprzedających na całym świecie.
Reguły Incoterms dzielą się na reguły powszechne, czyli te używane do wszystkich środków transportu, oraz te dostępne jedynie dla transportu morskiego i wodnego śródlądowego. Regułę Incoterms CPT należy rozumieć jako „koszty transportu opłacone do” lub „przewoźne opłacone do”. Jest ona bardzo zbliżona do FCA – Przewoźnik Franco.
Reguła Incoterms 2020: CPT
Nakłada ona następujące obowiązki:
Sprzedający
- realizuje odprawę celną eksportowa towarów
- dostarcza towary i przenosi ryzyko na nabywcę z chwilą wydania ich przewoźnikowi
- wybiera przewoźnika cargo i opłaca go
- odpowiada za towary w ten sposób dostarczone, ale nie za to co z nimi dzieje się później
- na żądanie oraz własny koszt i ryzyko kupującego dostarcza wymaganych informacji i dokumentów do dokonania formalności eksportowych i importowych
Kupujący
- ponosi ryzyko uszkodzenia lub straty towarów od momentu załadunku
- realizuje odprawę celną importową towarów
- ponosi wydatki związane z rozładunkiem towarów w miejscu przeznaczenia
Dostarczenie towarów może nastąpić poprzez fizyczne przekazanie przewoźnikowi posiadanych towarów, w sposób i w miejscu odpowiednim dla użytego środka transportu. Po uznaniu towarów za dostarczone nabywcy w ten sposób, sprzedawca nie gwarantuje, że towary dotrą do miejsca przeznaczenia w dobrym stanie, w uzgodnionej ilości, ani że w ogóle dotrą. Sprzedający musi jednak zawrzeć umowę na przewóz towarów od miejsca dostawy do uzgodnionego miejsca przeznaczenia.
Przeniesienie ryzyka ze sprzedającego na kupującego następuje kiedy przewoźnik kupującego odbierze towary.
Na mocy warunku CPT, istnieje przeniesienie ryzyka i opłat w różnych miejscach. Zaleca się, aby zaangażowane strony jasno ustaliły w kontrakcie miejsce dostawy, w którym ryzyko zostanie przeniesione na kupującego oraz określone miejsce, do którego sprzedający jest zobowiązany w trakcie realizacji umowy.
Ważne!
Niezwykle ważnym jest także, by ustalić kto będzie odpowiedzialny za opłaty związane z rozładunkiem bezpośrednio w treści zawieranego kontraktu. Zazwyczaj to kupujący jest odpowiedzialny za te opłaty, chyba że są uwzględnione w opłacie transportowej. W takim przypadku ponosi je sprzedający.
Sprzedający musi rozstrzygnąć tę kwestię z kupującym w celu uniknięcia sytuacji, w której strona odbierająca odmówi zapłaty, a przewoźnik zwróci się do dostawcy (sprzedającego) z żądaniem zapłaty swojej części płatności za rozładunek, jak również ewentualne opłaty związane z unieruchomieniem pojazdu w trakcie oczekiwania na rozwiązanie problemu.
Free Carrier
Reguła Incoterms Free Carrier (FCA) tłumaczona jest na polski dwojako – „Przewoźnik Franco” lub po prostu „dostarczone do przewoźnika”.
Carriage Paid To
Regułę Incoterms CPT należy rozumieć jako „koszty transportu opłacone do” lub „przewoźne opłacone do”.
Carriage and Insurance Paid To
Regułę Incoterms CIP należy rozumieć jako „koszty transportu i ubezpieczenie opłacone do” lub „przewoźne i ubezpieczenie opłacone do”.
Delivered at Place
Regułę Incoterms DAP należy rozumieć jako „dostarczone do miejsca”. Jest ona jedną z 3 najczęściej wybieranych reguł w handlu międzynarodowym.
Delivered at Place Unloaded
Regułę Incoterms DPU należy rozumieć jako „dostarczone do miejsca, wyładowane” lub „dostarczone do miejsca, z rozładunkiem”.
Delivered Duty Paid
Regułę Incoterms DDP należy rozumieć jako „dostarczone, cło opłacone”. DDP jest dokładnym przeciwieństwem EXW – Ex Works (Z zakładu).
Free Alongside Ship
Regułę Incoterms FAS należy rozumieć jako „Franco wzdłuż burty statku”.
Free On Board
Regułę Incoterms FOB należy rozumieć jako „Franco statek”. Ten warunek posiada swoją inną wersję znaną jako FOB amerykański, która dotyczy wyłącznie handlu ze Stanami Zjednoczonymi.
Cost and Freight
Regułę Incoterms CFR należy rozumieć jako „Koszt i fracht”. Przeniesienie ryzyka następuje tutaj jak w regule FOB.
Cost Insurance and Freight
Regułę Incoterms CIF należy rozumieć jako „Koszt, ubezpieczenie i fracht”. Jest ona niemal identyczna jak reguła CFR, ale dodatkowo zawiera obowiązek wykupienia ubezpieczenia.
Masz pytania? Wypełnij formularz, a my odezwiemy się do Ciebie najszybciej jak to możliwe.